قانون مطبوعاتی جمهوری اسلامی ایران چیست/بخش اول

نشریات و مطبوعاتی که در داخل کشور جمهوری اسلامی ایران منتشر می شوند، اگرچه در بیان آزاد هستند اما نباید این بیانات مخل در قوانین کشور باشد و تحت موازین اسلامی باید صورت گیرد.

اما باید بیان داشت که این قوانین مواردی به شرح زیر هستند.

فصل اول: تعریف مطبوعات

قانون مطبوعاتی جمهوری اسلامی ایران چیست/بخش اول

 ماده 1: مطبوعات دراین قانون عبارتند از نشریاتی که بطور منظم با نام ثابت و تاریخ و شماره ردیف در زمینه های گوناگون خبری، انتقادی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، کشاورزی، فرهنگی، دینی، علمی، فنی، نظامی، هنری، ورزشی ونظایر اینها منتشر می شوند.

 تبصره 1- انتشار فوق العاده اختصاص به نشریه ای دارد که بطور مرتب انتشار می یابد.

تبصره 2- نشریه ای که بدون اخذ پروانه از هیأت نظارت بر مطبوعات منتشرگردد. از شمول قانون مطبوعات خارج بود و تابع قوانین عمومی است.

تبصره 3 – کلیه نشریات الکترونیکی مشمول مواد این قانون است.

فصل دوم: رسالت مطبوعات

ماده 2- رسالتی که مطبوعات در نظام جمهوری اسلامی بر عهده دارد عبارت است از:

الف. روشن ساختن افکار عمومی و بالابردن سطح معلومات و دانش مردم در یک یا چند زمینه مورد اشاره در ماده یک.

ب. پیشبرد اهدافی که در قانون اساسی جمهوری اسلامی بیان شده است.

ج. تلاش برای نفی مرزبندی های کاذب و تفرقه انگیز و قرار ندادن اقشار مختلف.

د. مبارزه با مظاهر فرهنگ استعماری (اسراف، تبذیر، لغو، تجمل پرستی، اشاعة فحشا و… ) و ترویج و تبلیغ فرهنگ اصیل اسلامی وگسترش فضایل اخلاقی.

هـ . حفظ و تحکیم سیاست نه شرقی- نه غربی.

 تبصره- هر یک از مطبوعات باید حداقل در تحقق یکی از موارد فوق الذکر سهیم و با موارد دیگر به هیچ وجه در تضاد نبوده و درمسیر جمهوری اسلامی باشد.

فصل سوم: حقوق مطبوعات

ماده3 : مطبوعات حق دارند نظرات، انتقادات سازنده، پیشنهادها، توضیحات مردم و مسئولین را با رعایت موازین اسلامی و مصالح جامعه درج و به اطلاع عموم برسانند.

تبصره – انتقادی سازنده مشروط به دارا بودن منطق و استدلال و پرهیز ازتوهین، تحقیر وتخریب می باشد.

قانون مطبوعاتی جمهوری اسلامی ایران چیست/بخش اول

ماده4 : هیچ مقام دولتی و غیر دولتی حق ندارد برای چاپ مطلب یا مقاله ای درصدد اعمال فشار بر مطبوعات برآید و یا به سانسور وکنترل نشریات مبادرت کند.

ماده5 : کسب و انتشار اخبار داخلی و خارجی که به منظور افزایش آگاهی عمومی و حفظ مصالح جامعه باشد با رعایت این قانون حق قانونی مطبوعات است.

تبصره 1- متخلف از موارد (4) و (5) به شرط داشتن شاکی به حکم دادگاه به انفصال خدمت از شش ماه تا دو سال و در صورت تکرار به انفصال دائم از خدمات دولتی محکوم خواهد شد.

تبصره 2- مصوبات شورای عالی امنیت ملی برای مطبوعات لازم الاتباع است. در صورت تخلف، دادگاه می تواند نشریه متخلف را موقتاً تا دو ماه توقیف و پرونده را خارج از نوبت رسیدگی نماید.

تبصره 3- مطالب اختصاصی نشریات اگر به نام پدید آوردنده اثر (به نام اصلی یا مستعار) منتشر شود به نام او و در غیر اینصورت به نام نشریه، مشمول قانون حمایت از حقوق مؤلفان و مصنفان و هنرمندان می باشد.

فصل چهارم: حدود مطبوعات

ماده 6. نشریات جز در موارد اخلال به مبانی و احکام اسلام و حقوق عمومی و خصوصی که در این فصل مشخص می شوند آزادند:

  1. نشر مطالب الحادی و مخالف موازین اسلامی و ترویج مطالبی که به اساس جمهوری اسلامی لطمه وارد کند.

  1. اشاعه فحشا و منکرات و انتشار عکس ها و تصاویر و مطالب خلاف عفت عمومی.

  1. تبلیغ و ترویج اسراف و تبذیر.

  1. ایجاد اختلاف مابین اقشار جامعه، به ویژه از طریق طرح مسائل نژادی و قومی.

  1. تحریص و تشویق افراد و گروهها به ارتکاب اعمالی علیه امنیت حیثیت و منافع جمهوری اسلامی ایران در داخل یا خارج.

  1. فاش نمودن و انتشار اسناد و دستورها و مسائل محرمانه، اسرار نیروهای مسلح جمهوری اسلامی، نقشه و استحکامات نظامی، انتشار مذاکرات غیر علنی مجلس شورای اسلامی و محاکم غیر علنی دادگستری و تحقیقات مراجع قضایی بدون مجوز قانونی.

  1. اهانت به دین مبین اسلام و مقدسات آن و همچنین اهانت به مقام معظم رهبری و مراجع مسلم تقلید.

8 . افترا به مقامات، نهادها، ارگانها و هر یک از افراد کشور و توهین به اشخاص حقیقی و حقوقی که حرمت شرعی دارند، اگر چه از طریق انتشار عکس یا کاریکاتور باشد.

9.سرقتهای ادبی و همچنین نقل مطالب از مطبوعات و احزاب وگروههای منحرف و مخالف اسلام (داخلی و خارجی) بنحوی که تبلیغ از آن ها باشد. (حدود موارد فوق را آیین نامه مشخص می کند)

تبصره – سرقت ادبی عبارت است از نسبت دادن عمدی تمام یا بخش قابل توجهی از آثار و نوشته ها ی دیگران به خود یا غیر، ولو بصورت ترجمه.

10- استفادة ابزاری از افراد (اعم از زن و مرد) در تصاویر و محتوا، تحقیر وتوهین به جنس زن، تبلیغ تشریفات و تجملات نامشروع و غیر قانونی، طرح مطالب موجب تضاد میان زن و مرد از طریق دفاع غیر شرعی از حقوق آنان.

تبصره- متخلف ازموارد مندرج در این ماده مستوجب مجازاتهای مقرر در مادة 698 قانون مجازات اسلامی خواهد بود و در صورت اصرار مستوجب تشدید مجازات و لغو پروانه می باشد.

11- پخش شایعات و مطالب خلاف واقع و یا تحریف مطالب دیگران.

قانون مطبوعاتی جمهوری اسلامی ایران چیست/بخش اول

12- انتشار مطلب علیه اصول قانون اساسی.

ماده 7. موارد ذیل ممنوع و جر م محسوب می شود.

الف – چاپ و انتشار نشریه ای که پروانه برای آن صادر نشده و یا پروانه آن لغو گردیده و یا به دستور دادگاه به طور موقت یا دائم تعطیل گردیده است.

ب – انتشار نشریه به گونه ای که اکثر مطالب آن مغایر باشد با آنچه که متقاضی به نوع آن متعهد شده است.

ج- انتشار نشریه به نحوی که با نشریات موجود یا نشریاتی که به طور موقت یا دائم تعطیل شده اند از نظر نام، علامت و شکل اشتباه شود.

د- انتشار نشریه بدون ذکر نام صاحب امتیاز و مدیر مسئول ونشانی اداره نشریه و چاپخانه آن.

تبصره- مراکز نشر، چاپ، توزیع و فروش نشریات مجاز به چاپ وانتشار و عرضه مطبوعات ونشریاتی که ازسوی دادگاه صالح یا هیأت نظارت مغایر با اصول مندرج در این قانون تشخیص داده شود، نمی باشند.

 

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


1400/01/18

میانگین امتیازات ۵ از ۵